[4/181] „Razem” o komunikacji

W sobotę 1 kwietnia odbyło się kolejne już spotkanie Bieszczadzkich członków partii „Razem". Tematem przewodnim była sytuacja po likwidacji sieci połączeń autobusowych od 1 lipca przez „Arrivę" na terenie czterech powiatów południowo – wschodniej części Podkarpacia.

Spotkanie prowadził Tadeusz Świec rzecznik prasowy okręgu bieszczadzkiego Partii „Razem", który poinformował uczestników o trudnych warunkach, w jakich mogą się znaleźć od 1 lipca mieszkańcy czterech powiatów: bieszczadzkiego, brzozowskiego, leskiego i sanockiego w związku z likwidacją na tym terenie firmy „Arriva Bus" Polska, która jest głównym operatorem transportu publicznego. – W powiatach leskim i bieszczadzkim komunikacja zbiorowa działa w sposób dysfunkcyjny. W wyniku komercjalizacji sieci połączeń lokalnych od transportu publicznego zostały odcięte dziesiątki miejscowości. Na dzień dzisiejszy 30 proc. mieszkańców regionu jest w różnym stopniu wykluczona z możliwości korzystania z transportu zbiorowego, tzn. ich miejscowości obsługuje tygodniowo mniej niż 1 autobus dziennie, po wycofaniu się z rynku spółki Arriva ten odsetek drastycznie wzrośnie – wskazywali w przygotowanej prezentacji. Zebrani byli zdania, że wykluczenie transportowe generuje szereg negatywnych skutków prowadzących do wykluczenia społecznego. – Bieszczady, ze względu na swoją specyfikę geograficzną i społeczno – gospodarczą są regionem, którego mieszkańcy w najwyższym stopniu są narażeni na negatywne czynniki obniżające ich potencjał, możliwości i perspektywy – mówili.
Sieć komunikacji zbiorowej w regionie jest w fatalnym stanie. W powiatach leskim i bieszczadzkim całkowicie zamknięto połączenia kolejowe, a oferta połączeń autobusowych jest systematycznie zmniejszana. W powiecie bieszczadzkim 37,6 proc mieszkańców jest już w większym lub mniejszym stopniu wykluczona transportowo, w powiecie leskim, ten wskaźnik wynosi 23,9 proc. Wiele zależy od działań samorządów lokalnych tak na poziomie gmin jak i powiatów. Dyskutujący wskazywali jednocześnie na opracowane przez własnych ekspertów rozwiązania polegające na tworzeniu korzystnych warunków finansowych dla podróżnych, których podstawą miały by być ceny biletów odzwierciedlające koszty rzeczywiste, ujednolicenie biletów jednorazowych i miesięcznych, a w szczególności ich cen, dla wszystkich uczestników transportu. Stworzenie prawnych warunków dla wszystkich autobusów refundacji ulg dla pasażerów i winny zostać systemowo wskazane zasady dotowania transportu publicznego. Warunki te winny określać zasady systemowe w całym kraju. Postulowaliby mieszkańcy i samorządy lokalne miały większą niż dotychczas możliwość uczestniczenia w układaniu rozkładów jazdy w taki sposób by odzwierciedlał on potrzeby mieszkańców poszczególnych miejscowości z uwzględnieniem ich warunków gospodarczych i turystycznych. Ważnym elementem reformy, na jaki wskazywano są autobusy szkolne, których koszty utrzymania pokrywają gminy. W chwili obecnej popularny gimbus nie może zabierać z przystanków oczekujących tam podróżnych ze względu na brak możliwości biletowania ich. Postulowano, by umożliwić przejazd autobusami przez wszystkich chętnych. – Po wielu latach demontażu systemu transportu publicznego sytuacja musi się zmienić. Brak jakiejkolwiek polityki transportowej w Bieszczadach i oddanie transportu publicznego wolnemu rynkowi doprowadziło do powstania niewydolnego systemu pół -monopolistycznego, z bardzo wysokimi cenami biletów i stale redukowaną siatką połączeń. Przez ostatnie lata odcięto od systemu komunikacyjnego dziesiątki miejscowości, a ceny biletów nie są konkurencyjne z połączeniami samochodowymi, co najlepiej świadczy o zupełnej porażce obecnego zderegulowanego modelu transportu zbiorowego. Zmiany są niezbędne do tego, żeby Bieszczady nie stały się peryferyjnym regionem o niskim poziomie zaludnienia, zupełnie uzależnionym od trendów na rynku turystycznym – zapisali zebrani w dokumentach przesłanych do władz samorządowych i państwowych województwa podkarpackiego.

msm