[4/181] Wieczór poezji Mariana Nosala w wykonaniu uczniów BZSZ

Drukuj
Dodano: niedziela, 28 maj 2017

Uczniowie z Bieszczadzkiego Zespołu Szkół Zawodowych im. Lecha Wałęsy, przygotowali wieczór poezji Mariana Nosala. Gościem honorowym uczniów była żona Mariana Nosala, Halina.

Powiększ

Wieczór rozpoczął się od projekcji multimedialnej prezentującej życie i wiersze Mariana Nosala. Uczniowie: Anna Ciszek, Agata Stokłosa, Patrycja Jobczyk, Daria Bekacz, Martyna Siwak, Tomasz Tarsudis, Rafał Przybyła, Magda Płoszyńska, Marek Myśliwy, Ewelina Kuś, Aleksandra Liptak, Patrycja Liptak i gościnnie Maria Pilch z LO recytowali wiersze poety i przy dźwiękach gitary śpiewali piosenki z okresu życia Nosala. Scenariusz spotkania zatytułowanego „Jeszcze się pokłonię" opracowała Agnieszka Ryba – Wołoszczak, nauczyciel – bibliotekarz z BZSZ. – Mój wybór był oczywisty i spowodowany dwoma powodami: po pierwsze Pani Halina mnie uczyła i mam ogromny szacunek oraz wspaniale wspomnienia związane z jej osobą, a po drugie wczytując się w wiersze Mariana Nosala, odczuwam silnie emocje, myślę, że cechuje nas podobna wrażliwość, poezja bliska mojemu sercu, bardzo liryczna, refleksyjna, niezwykle malowane słowem pejzaże bieszczadzkiej przyrody. Wydaje mi się, że młodzież myśli podobnie – odpowiadała na pytanie, dlaczego akurat te wiersze? Agnieszka Ryba – Wołoszczak autorka scenariusza. W wieczorze zaprezentowano 19 wierszy z pięciu tomików poezji podzielonych według określonych tematów: Wspominam stary dom, Ślady na liściach, Rajska dolina, Grajcie Panu i Ku nieskończoności. W ten sposób autorka scenariusza – jak wyjaśniała – pokazać ich różnorodność, zaczynając od wspomnień z dzieciństwa, poprzez miłość, bieszczadzką przyrodę, wiarę i refleksję o życiu autora. – Bardzo wam wszystkim dziękuję za piękny wieczór twórczości mojego męża Mariana. W piękny sposób przypomnieliście czas, kiedy był ze mną i kiedy je pisał. Czasami brał po prostu kawałek kartki, długopis, siadał przy stole i pisał. Już, kiedy odszedł znalazłam w jego papierach kilkadziesiąt takich kartek z wierszami. Jego brat poukładał je i opublikował w poszczególnych tomikach. Słów mi brak jak mam wam wszystkim podziękować, a chciałabym jak najpiękniej – mówiła wzruszona Halina Nosal.
Marian Nosal przyjechał do Ustrzyk Dolnych do swojej żony Haliny. Pracował w nieistniejącym już Zarządzie Budownictwa Leśnego „Bieszczady", jako kierownik budów. W firmie awansował, aż do stanowiska dyrektora naczelnego. Po likwidacji ZBL-u zarejestrował własną działalność gospodarczą oczywiście, jako budowlaniec.
Kiedy wychodziłem z biblioteki, dogoniły mnie słowa jednego z młodych recytatorów: tylko się wam pokłonię i oko poślę...

mazmar

Udostępnij na Facebooku

Facebook Likebox Slider



 Strona główna
 Artykuły
Kontakt


 Reklama w serwisie

© 2003-2018 NASZE POŁONINY - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne
Wszelkie prawa zastrzeżone

Wydawca: "NASZE POŁONINY" - Wiesław Stebnicki

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za komentarze umieszczone przez Użytkowników na stronie www.naszepołoniny.pl

stat4u